Ömrümü Bitirdim Şiiri - Abbas Paksoy

Kaderim; Gider, meçhul yollarda.
Hayatım; Çok perişan hâllarda.
Çağlayan, boz bulanık sularda.
Aka aka, ömrümü bitirdim.

Varıp; Sarılmışım, gizem’lere.
Açmadan, dönmüşüm gazellere.
İşveli cilveli, güzellere,
Baka baka, ömrümü bitirdim.

Kepir dağlar gibi, kellerimi.
Boran savuruyor, küllerimi.
Beden; Taşımıyor, bellerimi.
Büke büke, ömrümü bitirdim.

Bu insanlar, bilmem neden azık.
Yazık değimli ki, bana yazık.
Çile girdabına, paslı kazık.
Çaka çaka, ömrümü bitirdim.

İçi boşaltılmış, yayvanları.
Yiyip de doymayan, yamyamları.
İnsana benzeyen, hayvanları,
Çeke çeke, ömrümü bitirdim.

Hizmet edem dedim, ülkemize.
Doğrular ters düşer, ilkemize.
Haksız mahkemelerde, temize,
Çıka çıka, ömrümü bitirdim.

Kar’da yürürler, koymazlar bir iz.
Sondaj vururlar, değil kıyık piz.
Çaresiz kalınca, oturup diz.
Çöke çöke, ömrümü bitirdim.

Daima; Kötüdür, niyetleri.
Çekecekler, bir gün diyetleri.
Aslı olmayan, şu gıybetleri,
Dike dike, ömrümü bitirdim.

Kaldıramaz oldum, ellerimi.
Boşuna soldurdum, güllerimi.
Vahşilere; Tatlı, dillerimi,
Döke döke, ömrümü bitirdim.

Öne serdim; varımı, yoğumu.
Yağmaladı dağıttı, çoğumu.
Çorak tarlalara, cins tohum’u,
Eke eke, ömrümü bitirdim.

Sinsi oynarlar, bütün oyunu.
Çözemedim; Bunların soyunu.
Dikemedim; Bir türlü boyumu,
Ika ıka, ömrümü bitirdim.

Bana düşman gibi, bakıldıkça.
Her yerde, itilip kakıldıkça,
Her darbede, yere yıkıldıkça,
Kaka kaka, ömrümü bitirdim.

Vurup kırdı, onca emeğimi.
Zehir zıkkım etti, yemeğimi.
Kazandığım, helal ekmeğimi.
Keke keke, ömrümü bitirdim.

Yalan söylemek, olmuş bir hobi.
Karanlıktır, görülmüyor dibi.
Vaha çölde açmış, bir gül gibi.
Koka koka, ömrümü bitirdim.

Huzur çıkmadı, içini deştim.
Ben de; Böyle hayattan, vaz geçtim.
Artık; Dermandan, takatten düştüm.
Seke seke, ömrümü bitirdim.

Sırtlanlar sarmış, her bir yanımı.
Emerler, damardaki kanımı.
Olur olmaz şeylere, canımı.
Sıka sıka, ömrümü bitirdim.

Etraftaki, soysuz horozları,
Başımdaki, haylaz farızları.
İçime kök salmış, marazları.
Silke silke, ömrümü bitirdim.

Kötüye yorar, bütün düşleri.
Çığlığına boğdurur, işleri.
Diktiği, zemberek dikişleri,
Söke söke, ömrümü bitirdim.

Elime geçerse, şeker pare,
Saten yatak olur, tepe dere.
Şu gönlümü, huyu güzellere,
Yaka yaka, ömrümü bitirdim.

Sevemedim, güzelin toyunu.
Oynayamadım, gerdek oyunu.
Sırlı çelme takıp, Paksoy’umu.
Yıka yıka, ömrümü bitirdim.