Ömrüme mühürledim Şiiri - Rüstem Badıllı 3

Aslında hiç kimse özlemedi,
Bir ben özledim seni…
Rüzgârın savurduğu yaprak gibi,
Her gece adını anarak,
Düşlerime sığınarak,
Hasretinle titredim…

Aslında hiç kimse ağlamadı,
Bir ben ağladım sana…
Sessizce, kimse duymadan,
Bir damla değil, sel gibi,
Gözlerimden değil, yüreğimden,
İçime akıta akıta…

Aslında hiç kimse yanmadı,
Bir ben yandım sana…
Ne bir kıvılcım, ne bir alev,
Sonsuz bir yangın gibi,
Kül olmadan, sönmeden,
İçimde kavrula kavrula…

Aslında hiç kimse kalmadı,
Bir ben kaldım burada…
Terkedilmiş bir şehir gibi,
Sessiz, yalnız, ıssız,
Herkes unuturken seni,
Ben ömrüme mühürledim…