“ Başımın belâsı! ”
Ne huzur verirsin, nede bir neşe
Gönlüme ızdırap, diye mi doğdun!
Zavallı kalbimi, verip ateşe
Ömrüme ızdırap diye mi doğdun!
Yıllarca bu bahtım, gülmez seninle
Bırak şu kalbimi, bırak benimle
Haydi itiraf et, bana yeminle
Ömrüme ızdırap diye mi doğdun!
Sonunu düşünmek, bile istemem
Ben böyle sevdaya, inan his demem
Kalbine en ufak, sevgi beslemem
Ömrüme ızdırap diye mi doğdun!
Talihim küsmüşken, bakmaz yüzüme
Bin defa söyledim, inan sözüme
Aldırmaz olurken, yanan közüme
Ömrüme ızdırap diye mi doğdun!
Burada bitsin bu, sürdüğün oyun
Peşinde dolaşmaz, güttüğün koyun
Gururlu başıma, eğdirdin boyun
Ömrüme ızdırap diye mi doğdun!
Rastlamaz hiç kimse, böyle eşine
Vefasız kalbinin, bende işi ne
Her gece uğrayıp, girme düşüme
Ömrüme ızdırap, diye mi doğdun!
Yüzüme gülersin, her gün yalandan
Çıkartma kalbimi, dinden imandan
Söyle be güzelim, harbi anandan
Ömrüme ızdırap diye mi doğdun!
SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA
Seçkin ErdoğanKayıt Tarihi : 14.4.2016 20:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!