Âlem geceye dönmeden sırtını
Yüzünü dönmez şafaklar,
İşte o andır tükenişi karanlıkların
Açılır gözlerden kirpik kirpik düşen gölgeler
Ufukta morarmış dudaklarıyla
Üşür dünyam yalnızlığında,
Üşür; güz sabahlarının rüzgârında
Alev alev uzaklaşan zamandan.
Hep aynı iklimlere tutsak kaderimizin
Tabanından terkedilir kar suları
Ya da yeşeren dünyamız...
Bahar; çiçekleriyle sitem yağdırır
Umutlarımızın ıskalanmışlığına.
Eylül; sarı benizli sevgili gibi
Dökülür saçlarımızdan
Buruk duyguların pişmanlığında.
Bir yalnızlık bulaşır arzulara
Hüzün yağmurlarını içen havadan
İçimizde yarım hevesler.....yazdan artakalan.
Ağaçlar arınır günâhlarından
Ağustos böceğinin o kalabalık sesinde
Şarkılar hüzne dalar
Karıncaların gülümsemelerinde.
Ömür; bir güz nefesiyle irkilir
Saçlarından dökülen her tel de
Düşen sarı bir yaprak acısı duyulur
Yaşanan her yerde...
Ahmet TIĞLI 17.9.2006 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 18.9.2006 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir güz mevsiminin duygulara yansıması.
Karıncaların gülümsemelerinde.
Ömür; bir güz nefesiyle irkilir
Saçlarından dökülen her tel de
Düşen sarı bir yaprak acısı duyulur
Yaşanan her yerde...
Eylül ve güz, hem acılı hem de elemli hazan. Güzel işlemiş şair yüreğiniz.
Tebrik ediyorum yüreğinizi.
Saygıyla.
Şarkılar hüzne dalar
Karıncaların gülümsemelerinde.
Ömür; bir güz nefesiyle irkilir
Saçlarından dökülen her tel de
Düşen sarı bir yaprak acısı duyulur
Yaşanan her yerde...
eylül hüznü
çok güzel çok
TÜM YORUMLAR (2)