Ömrüme geldin Şiiri - Sevinc Arzulu

Sen yeknesek yay ömrüme geldin bahar mehi kimi.
Baxışların serinletdi lal ruhumu parlaq seher şehi kimi.
Bezen ele oldu ki lap üşüdüm men,
Tez-tez qulaq kesilirdim belke sesin eşidim men.

Harda qaldı şirin,hezin gülüşlerin,
Olmayacaq mehlemize daha gediş-gelişlerin.
Serin mehken güclü külek oldun neden,
Qan ağlayan,qan ağladan soyuq ürek oldun neden.
Indi yoxsan,o günlerin xatiresi menimledir,
Indi bildim sevenlere qenim nedir.
Ah,ayrılıq,senden beter ölüm de var,
Çekilmeyen zülüm de var.
Ancaq borcun,çekmelisen,
Gecə-gündüz qanlı yaş da tökmelisen sevdiyinçün,
Ağla könül,için-için.
Öz sesini eşidersen tekce özün,
Son günedek közereçek könül közün.