Ömrüme Dua Yar... Şiiri - Emir Erdem

Ömrüme dua yar….
Şimdi 36 yaşındasın,
An gibi aklımdasın,
Kabusa dönmüş hülyalar aliminde savrulurken ben bir oyana bir buyana,
Kim bilir sen hangi diyarlar atlasındasın.

Hasrete çalan bakışların aklımın ücralarında,
kıyametimin habercisi,
Ey sevdası boyumdan büyük yar,
Kül oldum savruldum hüzün yellerinde
Gel can suyum, gel Rabbimin nur-u ayan tecellisi
Hala kokun var, varlığımın bam telinde….

Seninle, senin kara sularında olmak,
Ve münhasır sınırları kırmak asırlardır ümidim,
İkili anlaşmalar yapmak hak nazarında tek yürek olup huzura dair…
Bir değil bin ömrü adamak ceylan bakışına…
Ezelden ebede tek ışık olmak bir merkezden çıkarcasına…

Ne yapsam yetmiyor kelimeler sana bendeki seni anlatmaya,
Yüreğim el vermiyor, geçirgen bir kum yığını misali
Bırakıveriyor gözyaşlarım kendini…
Can suyum diyorum,kuruyor boğazım,
Oysa suyun hikmet-i görevi ölüye can vermek değil mi?

Ümidimi zümrüd-ü ankanın kanatlarına ilikledim,
Kaf dağının ardını gözlüyorum bir ömür,
Yokluğun fay kırıklarından yaralarıma tuz olup suni teneffüslere sevk ediyor
Yine gayretle yine yeniden kalkıyorum düştüğüm kuyulardan
Yusuf olup gamzeleşiyorum ümidin semahından…
Keremler Aslıların, Leylalar Mecnunların, Ademler Havvaların hevaları var bağrımda,
Bu sabır hepimiz için diyorum,
Yenilgiyi kabullenmek ölmek demektir,
Rabbimin gül goncası diyarında,
Asi mevsimlere inat
Sana açıyorum

Rabbim sen ki varlığında yokluğunda sahibisin,
Sen ki külü güle çevirirsin
Sen en güzel vekilsin,
Aşkı varlığımıza var edensin,
Aşk acısıyla yanan yürekleri sen bilirsin
Hangi hikmetli nidalarla kavuşmuşsa Havva ile Adem,
Ben de o sözlerin cismini koydum kalbime,
Huzurundayım bekliyorum her dem….