Ömrüme Şiiri - Ehyet Dumlu

Başını eyledin dünyaya mahal,
O bir sultan oldu sense bir hamal,
Sırtında semer, ayağında nal,
Taşıdın durdun geçti bir ömür.

Bazı gün musibet, bazı gün cefa,
Yaşadın yıllarca sürmedin sefa,
Göremedin ondan ömrünce vefa,
Ağlaya ağlaya geçti bir ömür.

Kibirlendin Ehyet, doğru sandın yalanı,
Çabaladın tutamadın hızla geçen zamanı,
Geçen günler gençliğinin talanı,
Seni senden habersiz çaldı bir ömür.

O oldu maşuka, sen oldun âşık,
Meğerse bu aşkta yok imiş maşuk,
Her mecnuna gülen o gelin,
Süleyman’a bile yar olmadı, geçti bir ömür.

24.04.2019. Ehyet