Ömrümden çalıyorum Şiiri - Engin Emre Çeken

Ruhum geç yine aşkın içinden
Ulaşılmaz bir mazi daha yazılsın
Kaderin sayfalarına
Aşk seni daha az istiyorum artık
Üzülmemek için
Kalbimin aynasını kırdım
Seni paramparça görmek için

Ruhum yorgun bu sefer
Bu savaşta yine yenildim
Azda olsa bir ümit vardı yüreğimde
Şimdi kalbim kendini sorgularken
Bu derin karanlıklarda
Aşk var mı diye sormaktan bitkin

Hangi adımlarım sana kavuşur
tam yaklaştım derken
Niçin mazi tutuyor yakamı
Nasıl ellerim değer bir gün ellerine
Gözlerim kapanmadan
Duruşunu görür mü acaba?

Daha az yaşıyorum artık
Ömrümden çalıyorum
Ölecekmişim gibi
Bekliyorum aşkı
Olacak diye
Yarını düşünmüyorum
Saniyede yaşıyorum sevdalarımı
Mutsuzluklarımı bölüyorum böylelikle
Her saniyede mutsuzluğum ağırlaşıyor
Ama dayanıklı oluyorum
Yoksa ağır geliyor çaresizliklerim
Yine aynı sözlerle başlayıp bitireceğim
Seni seviyorum diyeceğim
Seninle olamam
Sensizliğe razıyım
Eziyetler benimle
Ve hoşça kal diye bitireceğim.