Ömrümde Tek Mevsim Şiiri - Zeki Uçar

Ben mevsimler gibi yaşadım aşkı,
Aşk ömrümde tek mevsim.
Bir yaprak oldum, savruldum,
Rüzgarında mekansız, sonbaharın.
Sonra için için eridim, yok oldum bedeninde.
Yağmurlarda ağladım; karanlık gecelerde..
Sele döndüm kimi zaman; kimi zaman
Çatlak topraklarda bir hayat...
Bazen; kar taneleriyle, zarif bir dans faslındaydım...
Bir yalnızlıktı; bazen, yaşadığım dağ başlarının..
Üstümde izler yoktu; hoyrat rüzgarlardan başka...
Bir begonyaydım; renkli panjurlarda...
Saksılara tutsak....
Vadilerde rengarenk özgürdüm; ,
Kelebek kanatlarında sevdamın adı,
Öylece sevişirdik, zamandan muaf...
Benim çok ismim, benim, çok renklerim vardı,
Benim çok sözüm oldu sevdalılara;
Sevdaya dair...
Ben, mevsimler gibi yaşadım aşkı;
Ben, mevsimlerde buldum kendimi;
bir yaz rüyası oldum, uzattım geceyi hatıralara...
Hatıralar aşka dairdi...
Hafif bir rüzgar oldum sularda;
Tenlerini okşadım sevdalıların...
Önce kokuları karıştı; sonra nefesleri,
Nefesleri, gizli bir aşkı aydınlatıyordu karanlıklarda...
Ayrı bir aşk masalındaydık, yıldızlarla her gece,
Her gece; suskun getirirdik sabahı yüreklere,
Bazen bir hüzün şarkısıydık, gün batımlarının...
Ben mevsimler gibi aşkı yaşadım rüzgarlarda;
çiçeklerde aşkı;
Aşkla adı değişti yağmurların...

2001