Ömrümde bir mevsim var o’da bitmeyen bir kış
Buzul olmuş kalbimde aşktan titreyen yakış
Döktüğüm yaşlardandır sana attığım bakış
Sanma ki seni öyle boşuna kınıyorum
Dağlara, bozkırlara, laleyi, gülü çimi
Doldursamda hep aynı kaderimin biçimi
Görmesende fark etmez şu kavrulan içimi
Sanma ki seni böyle deneyip sınıyorum
Ellerden beter olup bana oyunlar kuran
Bu çiçek açmaz diye bahaneler uyduran
Kın bilmez hançerini hala sırtımdan vuran
Sanma ki seni her gün zevkimden anıyorum
Senin için her yer de her belaya dalandım
Her gece masalarda sabahlara kalandım
Seninle sensizliği çektikçe cılalandım
Sanma ki seni artık sevgilim sanıyorum
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)