Ömrümce Şiiri - Tuncay Akdeniz

Gül aşkıyla coşar bülbülün sesi
Zarını dilime kattım ömrümce
Bilirim aşığın dert sermayesi
Her türlü acıyı tattım ömrümce

Hakk'tan başkasına etmedim biat
Nefsi arzulara attım bir tokat
Hırsımı kabartmaz asla maddiyat
Gönlümden kibiri attım ömrümce

Hakikat gerçektir değil kinaye
Dü cihan hayatı sanma hikâye
İnsan gibi insan yaşamak gaye
Sanmayın gaflette yattım ömrümce

Altmış yıldır başta ağardı saçım
Her an hicretine hazırdır göçüm
Bilmem af olurmu günahım suçum
Duman duman özden tüttüm ömrümce

Altaydan yürüdük kızıl elmaya
Alparslan'la geldik Anadoluya
Ülkümle karıştım ben bu alaya
Türkiyemi mekan tuttum ömrümce

Mehmetçikler ceplerde koşardı
Türk milleti her zorluğu başardı
Cumhuriyet ilkeleri yeşerdi
Atamın izinden gittim ömrümce

Bayrak sevgisini katmışım cana
Dede'mide şehit verdim vatana
Köroğlu gibiyim mertlikten yana
Haksıza kaşımı çattım ömrümce

Yeşeren sevgiler gönlüme dolar
Bilirim akmadan durulmaz sular
Dost vardır dostunun başına güler
Bazı kem sözleri yuttum ömrümce

Aşkın denizinde yemişim vurgun
Hayatta kimseye olmadım dargın
Gönül kapım açık uğrayın hergün
İçinden maddeyi sattım ömrümce

Kul Tuncayım beni anlayan anlar
Dilerim sevgiyle yaşasın canlar
Murat alsın Leylâ seven mecnunlar
Aşkın sevdasıyla bittim ömrümce