Ömrüm yitik bir yıldızın içinde saklı

Ve sonra
Göğümün varını yoğunu çaldılar
Bakakaldım…
Yoktu gözümde değeri, güldüm
Ömrüm, yitik bir yıldızın içinde saklı
Kayarsa ölürüm

Gece oluyor ya, yer gök siyah
Aklımın çadırlarını yakıyorlar
Keşke…
Kurtarabilseydim üç beş nasihati.

Seheri bekliyor avının başında nöbet tutan ejderha
Soğuyan bedenim arsız işkencede
Dirilirken gün, ruh paramparça

Sesin koşuyor sonra
Mevsimlik sözlerin..
Gözlerimiz buluşuyor perdeler arkasında
İhtimal… uyuyorken sen
Derin sohbetlere ev sahipliği yapıyor düşler

Binlerce yalnızlık biriktiriyorum göğsümde
Pareleniyor ah!
Tevekkülle yontup sabrın taşını
Huzura varıyorum teheccüt vaktinde
Ulu bir kuşun kanadına emanet gönlüm

Esince zaman
Sürükleniyor bahtımın kırık teknesi
Buz kesiyor bahar iklimini şaşırmış
Uludağ yerle yeksan heyulaya karışmış

Ey gamzesinden gül düşüren can!
Damıtıp kan rengini pembeye boyasam
Teselli pınarları kurudu artık
Şimdi sözcükler yetim, semaya düştü figan

Devrim Tülay
6 Nisan 2013