Ömrüm Yaza Gel Gayrı Şiiri - Hanifi Kolu ...

Başı dumanlı da gam yüklü dağlar,
Benim derdim daha büyük dize gel gayrı,
Ömrüm kış içinde içim kan ağlar,
Kışla geçen ömrüm yaza gel gayrı.

Kuru yaprak gibi yelde kalmışım,
Derdim yetmez gibi dilde kalmışım,
Çıka çıka yoruldum yolda kalmışım,
Yokuş olan yolum düze gel gayrı.

Dert çevirmiş beni sarmış be gülüm,
Vurdukça vurdu kader bitmiyor zulüm,
Dert kilidin vurmuş konuşmaz dilim,
Dilim yok konuşacak saza gel gayrı.

Garip Hanifi’m dert ile gezdin de geldin,
Tüm kederi içinde süzdün de geldin,
Düğümlerin bir çoğunu çözdün de geldin,
Bundan sonrasın da çöz, çöze gel gayrı.