Ömrüm yandı Şiiri - Sinan Bayram

Ben yaşamayı bilseydim
böylesine ölmezdim
ben ölebilseydim
böylesine acı çekmezdim

Ne hayat var kıyılarımda
gözlerim dikilmişken ufuklara
ne ölüm var köşe başımda
yüreğim sığınmışken sevdaya

Hep bir meçhulü oynuyorum
vakitlerim hep bir meçhul
hasret içinde bir sürgünüm
yüreğim duygu yüklü hep firar

Uçurum çıkmazlarında soluyorum hep
ne bir adım ileri ne de bir adım geri hayatım
hep uçurumlarda vurgun kalıyorum
ne bir sevda eksik ne bir yanmak fazla

Ben hep erimişim bu hayatta
kavgam hep kendi kendime zulümmüş
bir sevdam olmuş yara içinde
direncim artarken acı bende kök salmış

Ben yaşamayı hiç bilmedim
aşık oldum yanacağım derken
yanmaya alışmaya çalışırken
aslında eriyormuşum tümüyle

Aşk yaşamaktır acıdan uzak
ben aşkı buldum tamam derken
acı hayatımda merhaba dedi
erimem başladı ömrüm yandı

Artık vuslat yok biliyorum
eriyip gitmek var sadece
kalan beni suçlar gidişimle
ben giderken bile eriyorum