Ömrüm Tükendi Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Bedenim asıldı günün yorgun saçlarına
Giden dünleri aramaktan ömrüm tükendi
Bir buse konduramadım yarin dudaklarına
Zamanım geldi de geçti ömrüm tükendi
***
İlendim dünyaya niye erken geldiğime
Pişmanlık duymadım yar kapısın gezdiğime
Hayallerini çizdim kalemle belleğime
Biten günleri yola vurdum ömrüm tükendi
***
Acılar kor olupta büyüdü hep içimde
Adını düşürmedim yıllar geçti dilimde
Nakış nakış işledim gördüğüm her kilimde
Nice yıllar geçip gitti ömrüm tükendi
***
Uzun geceler zalim olmuş beni kahreder
Şu uzun havalarda yüreğimi mahveder
Ağlamamak için de gözlerim sabreder
Ne günler gördüm geçirdim ömrüm tükendi
***
Yıllar uzadıkça ömrüm su gibi akıyor
Geçen o yıllar varya yüreğimi yakıyor
Kalemlerde usanmadan çilemi yazıyor
Ben çok şiirler yazacağımda ömrüm tükendi
***
Rüzgar gibi gelmişimde yel gibi giderim
Unutmak ne mümkün seni ey kötü kaderim
Hasretlikler yerden yere vurdular niderim
İsmim dünyada kalır ama ömrüm tükendi.

27.03.2008/OLTU