Ömrüm Tükendi Benim

Tükeniyordum içten içe
Ne bir anlayanım oldu
Ne de halin nedir diye soranım
Nefes aldığım yerle
Boğulduğum yer aynı yerdi
İçimdeki çocuk ağır ağır ölüyordu
Sevinçlerim,hayallerim yok oluyordu
Her geçen gün eksiliyordum
Duygularım yok oluyordu,anlatamıyordum
Ruhum eksiliyordu dirhem dirhem
Duygusuz hissiz bir bedende yaşıyordum
Kuşlarmı özgürdü yoksa ruhlarmı
Önce ruhumu özgür bıraktım
Boğulduğum o yerden
Sonra içimdeki çocuğu
Ama içimdeki çocuk yara bere içindeydi
İyileşecekti tabiki zamanla olacak
Sonra bedenimi özgür bıraktım
Hayat güzel dedim kendime
Bak kuşlarda uçuyor mavi gökyüzünde
Umut dedim umut.....
Her daim vardı dedim ....