Ömrüm takvim
düşerken her gün bir yaprak
siğaram limanım dertlerim yol arkadaşım
ne fırtınalar ne kasırgalar
nede dolu dizgin yağan yağmurlar
dinmedi bende dinmezde
eğmedim boynumu karakışlara
açtırmasada baharda gül dallarımı
bulumasamda sığınacak limanları
siğaram limanım dertlerim yol arkadaşım
düşerken ömrümden her gün bir yaprak
tutundugum inadına dallarından umutlarım
biliyorum bir gün dinecek fırtına
yağmur yüklü karabulutlar açılacak
güneşe bırakacak yerini
yaşatacak bana baharı
ilk ve sonbaharım olsada
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta