Gamlıyım,
Sardı yine hicran.
Uzaklarda solan çiçeğim,
Kuruyorum...!
Sensiz yıldızım,
Karanlık her günüm,
Sensizim...!
Dertle,
Semayla,
Yürekten meşk ettim.
Üzgünüm..!
Sensizlik vurgun,
Sevdan ölüm gibi...!
Gittin gideli soldum,
Çiçekler gibi kurudum.
Gönlüm hazan oldu,
Ömrüm sonu buldu.
29.05.1999 – İstanbul
Mehmet KalayKayıt Tarihi : 5.2.2004 17:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/05/omrum-sonu-buldu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!