Ömrüm Sonbaharda Şiiri - Meksen Kılınç

Gözleri mağara gibi seçilmiyor kapkara hüzünden
Yüzleri kıvrım kıvrım olmuş yardan daha da derin
Bakışları buz gibi ruhsuz, oyuncak gibi nefessiz
Dört mevsim geçiyor biranda kimsesiz ömründen

Elleri kesik kesik alın teri sızıyor nasırlarından
Gözleri kısık kısık bakıyor hayata gözyaşlarından
Bu sitem En derin uykular kadar ıssız ve sessiz
Dişleri dökülmüş zehir saçılıyor sanki dudaklarından

Dağ başında kar gibi olmuş saçları efkârından
Rengi solmuş Kan çekilmiş sanki yüreğinden
Sensizliğin yankısı her yerde sevimsiz mi sevimsiz
Titreyen elleri çekiyor yeri göğü ayaklarının altından

Kanından biri hançerliyor kamburu çıkmış sırtından
Karşımda pis pis sırıtıyor aynadaki ben; işte sen
Ömrüm, Sonbaharda düşen yaprak gibi sahipsiz
Ve Son Bir dua yükselir,secdeye kapanmış alnımdan

MEKSEN KILINÇ
10/01/2014