Ömrüm sayfalara yazılsaydı…en başına dünya yoksulunumu yazarlardı yoksa zenginimi,hani varya aralarla dereler misali ortada kalırlardı çaresiz…..beni ben yaşadım kim bilecekki…hangi zincirlerle prangalara vurdum kendimi..
Gün geldi şeytanla hayat pazarında alış veriş yaptım..sanki tüccarmışım gibi. Gün geldi şeytanla dalaştım hakiki bir müslümanmışım gibi.bu filmin sonunu demeye ne gerek var…
Hep ama hep ben kaybettim.bir meleğe rastladım taaa sonralarda…açtım yüreğimin tüm odalarını…kapısı yok dedi
Arkasını dönüp gitti….ama bende bir kul dum bende bir insandım..inanılmadım….mertçe yazdım söyledim rüzgar esiyor dediler…ve sonunda elime yalnızlığı verdiler….
Şimdi bunla avunuyorum çaresiz……
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta