Ömrüm Oldukça Şiiri - Zübeyde Gökbulut

ÖMRÜM OLDUKÇA

Anam sen gideli yastayım yasta,
Yanarım yâd elde ömrüm oldukça.
Korkma can iyi de, yüreğim hasta
Kanarım yâd elde ömrüm oldukça.

Ölümü seninle anladım anam!
Ölçerim tartarım hep zaman zaman.
Duyar da gücenir ak saçlı babam
Sanarım yâd elde ömrüm oldukça.

Ölüme güç bela inandım zaten,
Sevdiğinden ayrı düşer mi beden?
Hele bir de giden sen olunca, sen!
Donarım yâd elde ömrüm oldukça.

Ah! Usansalar da dönsen geriye!
Armağan olurdun Hakktan hediye.
Bağrıma basardım sen varsın diye,
Kanarım yâd elde ömrüm oldukça.

Saçımı örerken uyurdum taman,
Ne çabuk unuttun, geçti mi zaman?
İçinde gezinen elin tastamam
Anarım yâd elde ömrüm oldukça.

Gururlu kadındın bilmez miyim ben.
Hani gözyaşını saklardın benden.
Aklıma gelir de reva görülen
Kınarım yâd elde ömrüm oldukça.

Çifte kavrulmuşum, gurbetin kuşu
Çile çile sardın türlü yokuşu
Sabır yüreğimin şimdi tek işi
Sınarım yâd elde ömrüm oldukça.

Hani son beşiktim son kesenindim.
Hani nakışındım, son desenindim.
Pervane misali yoruldum, dindim
Dönerim yâd elde ömrüm oldukça.

Beni sen yormadın yoranlar yordu.
Cevapsız sorular, boranlar yordu
Senin olmadığın kor anlar yordu.
Bunarım yâd elde ömrüm oldukça.

Zübeyde Gökbulut (gelin)
2007- Kırşehir
Not - taman: Hani bilirsin ya anlamındadır. Halk dilinde çok kullanılır.
İkinci - kanarım - ayağı inanmak, aldanmak anlamında kullanılmıştır