Ömür dediğin yaprak gibi uçar,
Ömrüm kapıldı rüzgara gidiyor.
Özde hayat zamansız çiçek açar,
Ömrüm kapıldı rüzgara gidiyor.
Esen rüzgar ile gönlümüz tozar,
Bir sona gidiyoruz azar azar.
Kavak gazalı gibi gökte gezer,
Ömrüm kapıldı rüzgara gidiyor.
Hava kötü esen rüzgar dinmiyor,
Rüzgarla yelkenler yere inmiyor.
Beyhude günler geri dönmüyor,
Ömrüm kapıldı rüzgara gidiyor.
Bana ne elden ben ne yapayım eli?
Çok kötüdür benim ömrümün hali.
Havada uçuşan bir tüy misali,
Ömrüm kapıldı rüzgara gidiyor.
Yusuf hayat tarlasını belliyor,
Hayatı orta yerinden solluyor.
Geriye bakıp bana el sallıyor,
Ömrüm kapıldı rüzgara gidiyor.
Kayıt Tarihi : 3.3.2014 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/03/omrum-kapildi-ruzgara-gidiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!