Ömrüm gözlerine emanet Şiiri - Aliş Gülden

ömrüm gözlerine emanet
altın sarısı saçlarının ışığı
kıskandırır güneşi
ellerinin ipeksi dokunuşu
mavi bulutların kucağında
usulca beni sarsan yar
gül yüzlü yarim
göklere vurur yüzünün aksi
telaşla uyanır şafaklar
ruhumu sarar ılık rüzğarlar
parıltılı kar sularının sesi
dağlardan çiğdemlerden nergislerden
selam getirir
yüzün gülsün diye
güneş kovar karanlığı pencerenden
ömrüm gözlerine emanet yar
düşmesin ela gözlerine efkar
göğe sessizce yükselir ay
kavuşmak ümidinin başlangıcı ayrılıklar
kelebek telaşıyla çarpar yürek
buğulu gözlerinde bir ömür kalmak için
kavuştur narin ellerini her biri bir yıl
günleri say
kavuşmaya kaç yıl var
dünyada bırakma
ayrılıklarda saklı kederi’mi
gözlerine yazdırdım kaderimi
kaderim sözlerine
ömrüm gözlerine emanet
sözlerimde sevinci
gözlerimde kederi gören yar