Dünyadan bir rüzgâr gibi esti geçti ömrüm benim
Umutsuz aşklar peşinde serdengeçti ömrüm benim
Murad almadı dünyadan, hiç tad almadı dünyadan
Geçtim para, pul ve maldan üryan geçti ömrüm benim.
Seher oldu gün doğmadı, bulutu yağmur yağmadı
Gecesi gündüz olmadı, uykusu göze değmedi
Azrail’i baş eğmedi vuslata sıra gelmedi
Kış bahara varamadan devran geçti ömrüm benim
Dağlarıma bulut küstü saçım aklarla buluştu
Göçmen kuşlar göç eyledi efkâr sürüsü doluştu
Alnımın kara yazısı ırmaklara mı, karıştı
Çavlanlara düşe kalka kervan geçti ömrüm benim.
İzmir-Kasım-2009
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 16.11.2009 23:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/16/omrum-benim-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)