Ömrüm Şiiri - Yüksel Çelik

Yüksel Çelik benim adım,
Ne tuzum var, ne de tadım,
Gözüm de kaldı muradım,
Geldi geçti boşa ömür.

Uzun sürdü memuriyet,
Hep düşündüm iyi niyet,
Onca ümit, onca niyet,
Geldi geçti güzel ömrüm.

Nice hayaller kuruldu,
Sonunda gönül yoruldu,
Kolum dalım da kırıldı,
Geldi geçti güzel ömrüm.

Çoluk çocuk, ekmek derken,
Gelip geçti günler erken,
Çocukluk, gençlik derken,
Geldi geçti boşa ömrüm.

Ne yaşamaktan zevk aldım,
Boşa hayallere daldım,
Erken emekli de oldum,
Geldi geçti boşa ömrüm.

Hızlı gittim tez yoruldum.
Çocukken işe sarıldım,
Eğilmedim çok kırıldım.
Geldi geçti böyle ömrüm.

Kendim için yaşamadım,
Neşelenip coşamadım,
Bu dünya ya doyamadım,
Geldi geçti güzel ömrüm.

Gelmişim bir kez dünyaya,
Yıllarca koştum yaya,
Hem dosta hem akrabaya,
Geldi geçti boşa ömrüm.

Canım kıymetin bilmedim,
Hep üzüldüm hiç gülmedim,
Fazla zengin de olmadım,
Geldi geçti boşa ömrüm.

…/…

Sakin idi de hayatım,
Ne sarayım ne de tahtım,
Bu dünya ya erken bıktım,
Geldi geçti güzel ömrüm.

Azıcık aş, dertsiz bir baş,
Hem bacım var hem de kardeş,
Bulamadım candan sırdaş,
Geldi geçti böyle ömrüm.

İyilikler haddin aştı,
Çoğu suratını astı,
Geldi artık gitmek vakti,
Boşa geçti buna ömrüm.

Yaradan a sığınırım,
İnsanlıkla övünürüm,
Belki bir gün anılırım,
Geldi geçti bitti ömür.