Ömrüm Şiiri - Ahmet Öztek

Sevda kokan yalnızlık
Sen bir vefasızdın kapımdan geçerken
Darmadağın saçların
Işıl ışıl gözlerin
Beni derbeder ederken
Yanmadı yüreğin
Bunca beklememe rağmen
Dönmedin bir türlü gittiğin ellerden
İşte yine suskun
Dalmışım geçmiş günlere
Bir son bahar gibi ömrüm
Gazeller içinde hep dalgın

Ne Leyla ne mecnun benim sevdam
Ben yolumu elde mi bulmalıyım
Gecende, her gece geceyi yaşadım
Neyin aşkıyla solmalıyım

Bilinmeyen gözüme gözükmeyen sevdam
Yaşarken sensiz geceleri
Çekemedim bu dertleri,
Biçare sersefil geçen hayatım
Ve son saniyelerden çıkarım
Bilirsin sen, daha iyi bilirsin
Neyime güveneyim bu benim gülüm
Gözleri hep dolgun,
Yüzü solgun
Bir sonbahardı sanki ömrüm.

Ömrümün Sonbaharı, 26 Ekim 2003