Yıkılmadım dimdik ayakta durdum
Kader rüzgâr estirdikçe savruldum
Hasret özlem yaktı beni kavruldum
Dumansız ateşte hep yandı ömrüm
Yıprattım kendimi hayat koş diye
Yorganı sırtladım ekmek aş diye
Sıladan ayrıldım gittim iş diye
Gurbet çilesine dayandı ömrüm
Yokuşa tırmandım inmedim düze
Kimler ne dediyse kandım her söze
Kaptırdım gönlümü kıymet bilmeze
Bir kentten bir kente taşındı ömrüm
Baskıya ve zulme boyun eğmedim
Sevmesem de hiç hakaret etmedim
Dürüstlükten asla ödün vermedim
Onurda gururda yaşandı ömrüm
Nere gitsem hep itildim horlandım
İnsanlarla kaynaşmaya zorlandım
Ne bir övgü oldu ne alkış aldım
Geçmez akçe oldu harcandı ömrüm
Olmasın yeter ki bir yüz karası
Geldiğinde gider ecel sırası
Yolculuğum doğum ölüm arası
Bedenimi saran bir candı ömrüm
Kayıt Tarihi : 11.5.2020 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tüm koşmalarınız gibi bu koşmanız da çok güzel.
Tebrik ederim.
Sevmesem de hiç hakaret etmedim
Dürüstlükten asla ödün vermedim
Onurda gururda yaşandı ömrüm
Şiirinizi
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (5)