ömrüm boşa harcandı
dilim boşa yundu
yolum doğruydu
kim anladı
kendime yetmek
yetmezdi
önümde bir usta
arkamda bir çırak
zaman geçerdi
beyin ortak
beden yalnız
dünya dertlerine
ufukta kalan
aç Somali
açılan avuçlar
Alaska’da buzul
Filistin’de anasız çocuk
ömrüm umutsuzdu
mutluluk kapalı kutuydu
kepenklerde aydı
ne uyanan vardı
ne uyumaya dayanan…
Kayıt Tarihi : 19.11.2013 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!