Ömrüm Şiiri - Yücel Yıldız

Ey! Bahar çiçekleri,
Ne de umarsızsınız,
Rüzgarla oynaşan yapraklar,
Ne kadar arsızsınız...

Bir gün yağmurlar kıskanır sizi,
Kurutur ciğerlerinizi,
Yüreğinize iner ince sızı,
Fitiller kederlerinizi...

Silemezsiniz, anlınızdadır yazı,
O zaman özlersiniz güzel günleri,
O zalim, o hain, o asi kızı.
Benim özlediğim gibi...

Ben ne özlemler gördüm,
Ne gülücükler dağıttım ağlarken.
Ben ne defterler dürdüm,
Ne sözcükler yırttım yüreğimi dağlarken...

Sebebi sevdadır yorgunluğumun,
Ama seninki değil gülüm.
Sebebi gurbettir solgunluğumun.
Ama gözlerin değil zulüm.
Sebebi dudaklarındır dargınlığımın,
Ama sözlerin değil ölüm.
Sebebi uzaklığındır kırgınlığımın,
Ama ellerin değil ömrüm...