Bir resimdir ömrüm deniz taşında
Ah şimdi vakitsiz yılmış neyleyim
O candır ki özü gençlik yaşında
Bir çiçekken erken solmuş neyleyim..
Can huzursuz yine taşar bendinden
Zor zaman gelir ki geçer kendinden
Yine tek şikayet etmez fendinden
Gönül tasım dertle dolmuş neyleyim..
Teselli beklemez elin elinden
Hasret çıkar yârin tatlı dilinden
Saz da küser çalan gönül telinden
Vuslatım da gurbet olmuş neyleyim...
Karar müebbettir kader yazılmış
Kimbilir hangi an mezar kazılmış
Sayki içimde ki Necip Fâzıl’mış
Mutluluk kısa bir yolmuş neyleyim...
18/O8/06
Hava KöseoğluKayıt Tarihi : 26.6.2010 02:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!