Ömrüm Şiiri - Mustafa Sade

Damlayla bulutta kalmak yerine
Ummanla bir oldum enginde gezdim;
Ayağa düşmedim, baktım ser’ine
Adamı, yüreği zenginde gezdim.

Tükenmişim, bakma sağlar gibiyim
Baharda kar yağmış bağlar gibiyim
Ormanı tutuşan dağlar gibiyim
Rüzgârla çoğalan yangında gezdim.

Şu ömrümün sonu Hakk’a varış da
Hep geride kaldım ben bu yarışta
Olmadım nefsimle bir gün barışta
Kendimle kendimin cenginde gezdim.

Dolanmış ayağa feleğin ağı
Yukarı varmadan düştüm aşağı;
Çıkmadı ufkumda hiç gökkuşağı
Bahtımın simsiyah renginde gezdim.

Sevda, yüreğimde kaynayan ocak
Hasret, cehennemin nârından sıcak,
Boyalı yüzlere açmadım kucak
Güzeli gönlümün denginde gezdim.

Hakk bildiğim yoldan dönmedim şükür
Korkmadım, yılmadım, sinmedim şükür
Na-merdin atına binmedim şükür
Her zaman mertlerin ringinde gezdim.

27 OCAK 2011