Ömrü Uzatmak İçin Şiiri - Ulaş Başar Gezgin

Kent dışında geçirdiğin iki gün sonunda,
Yeniden ayak bastığında kentin havaalanına,
Sanki dönmeyecekmişsin de aniden dönmeye karar vermişsin gibi,
Sevindim ya, hayda...

Ve bu şiir, kalkınma düşmanıdır; diyor ki sana,
“Gitme başka bir kente”, yapamam bu kentte bir başıma.
Eksilsin Toplam Yerel Gelir’den,
Biletlere ayırdığın para...

Havai fişek gösterisi için gittiğin kenti,
Severdim eskiden, ama şimdi,
Ben nice havai fişekler patlatabilecekken göklere senin için,
Ne anlama gelir Anita’nın uzaklara gidişi.

Performans planlarına girmez bu şiir, iş başvurularına
Ya da gökdelenlerin şikayet kutularına.
Asansörlerdeki kaçak öpüşlere dolanır bu şiir, boş zamanlarında.
O asansörler ki, duyduğuma göre,
Durmazmış hiç bir katta, çıkarmış göğün en üstüne.

Uzaklardan küçük görünür ellerin, gözlerin de öyle,
Ve fizikçi dedenin dediğine göre,
Uzaktan sana her bakışımda geçmişini görürmüşüm senin,
Işığın yol almasıyla yüzüne.
İşte bundan, bırak geçmişi şimdi.
Geleceği anlat bana, ne yapalım gideceği...

Kent dışında geçirdiğin iki gün var ya,
Onları takvimimde karalayacağım.
Takvimde karalar ne kadar azsa,
İşte o kadar uzun yaşayacağım.

Ho Çi Min Kenti, Vietnam, 29.03.2009

Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Okyanusa Açılacaklar İçin: Şiirler 2009 [For Those Who Will Sail Across Oceans: Poetry].