Bu durağan, heyecansız, sıradan, çürümüş ve bu kokuşmuş hayat, bana göre değil. Oysa ömrümün heybeleri, ne çok doluymuş…
Orman gümbürtüleri içerisindeki koşuşturmacalar. Bahçe talanları… Sığ sularda taşlarla ve yosunlarla yapılan göletler. Tatlı sularda çimmek… Dere dalışları… El yordamıyla sazan yakalamak… Yaşamın bağrında yaban otu gibi büyümekmiş benimkisi.
Çam yaprağı kokularına karışan, reçine, kozalak rayihaları… Ve kekik… Dağ elması, alıç ağacı aramak… Hünnapla karın doyurmak… Keklik avı… Üveyikler… Cubbalaklar… Dut kuşları… Solucanla kurulan tel kapanlar… Sapanımın meşinine taş sürüşüm… Çığlıklar ve kan… İnce dallar, çöp şiş, taş arası mangal… Cahilliğin kutsandığı, tütsülü bir kam töreni ve cani ziyafeti… Utancımdır halen…
Dağ çayları, çiğdem çiçekleri ve anemonlar arasında filizlenen bir yaşam. Balık sanarak kurbağa larvası yakalanan dereler… Tel arabalar, tahta tabancalar… Kaçınız benim kadar çember çevirdi? Yakar top, istop, kale yıkma, saklambaç, çelik çomak, molli, zehirli kuyu bir de güllelerin renkli ve sihirli dünyası…
Tamamını Oku
