Ömrü Meçhul Beden Şiiri - Hasan Can

Nereye gitsem bir çıkar yol bulamadım,
Kurduğum hiç bir hayalim gerçek olmadı,
Canımın yarısı saydığım beni terketti,
Uğruna ölmeyi göze aldıklarım halime aldırmadı.

Nereye kadar dönecek bu dünya,
Elbet bir gün oda duracak.

Ağlamak çözüm değil, ölmekte,
Yaşlı gözlere yazık, ömrü meçhul bedene de.
Sevdaya isyan kurtuluş değil,
Onca mutlu hayata yazık, sevda yelkenlerine de...

Bir gün elbet bir umut doğar,
Belki güler hayat ağlamaklı gözlerine,
Belki de hayat senide alır,
Zira yaşamaktan değilde, acılardan kurtuluş olur...

Bir kuş uçur, sevdaya açılsın kanatları,
Bir yanında rüzgar essin, bir yanında sevda yelleri,
Götürsün senide peşinden, tozlu hatıralardan uzaklara,
Bıraksın seni ıssız dağlarda, bir daha geriye dönme...