Ömrü K/adar Şiiri - Kadir Bıyıklı

ömrü k/adar kalan
an köprüsü yıkılır ne ki yaşamak
solukların k/an kokusu
alnına değdirdiğinde parmak uçlarını
cızırdayan bir kırkbeşlik
od/ayı doldurup geceyi yırtar geçer
gözleri nemli bir çocuk
şimdi kokusunu düşlerine alan koynun
temiz çarşaf tebeşir kokan bir sınıf
teneffüs zilleri seni yorar bellediğin
ezber oldu beklenti göz çukurlarında
güvercin kanatlarından sökülüyor barış
teleksiz kanat ipsiz uçurtma
kandırılmış yürekler doyuruyor alanları
uzaklarda sen b/ana yanarsın b/ana ağlarsın
koptu bütün eklerinden çırılçıplak ben
çizilen öpülesi coğrafyalar her tarafı k/an
bölüm çizilen her çizgi
ve ölüm silmek arada ki çizgiyi
sözler dudaklardan çıkan mermi kaç dilde
yüreğine dokunur bütün ayrılıklar doğmamışın
kalan tek kalıntı kırmızı bir an
coğrafyasında yaşamın ve yeryüzünün
çizgisi de kırmızı ezgisi de...