Dikeni göğsünü yarmış goncamın
Hüzünü dağları sarmış Leylâ’ mın
Acına çiyleri yağsam yanmasam
Gözünü üstüme dökmüş yolcular
Yüzünü gölgeme saklar sevdâmın
Kurudu bağrıma akmış aktılar
Duruşu fikrime durmuş martılar
Yâdıma uğrunu girsem anmasam
Sazıma kurdunu döksem şarkılar
Özüme sihrini üfler hallerin
Ruhumu kapmayı bekler ellerin
Canına kastede sandım dökmesem
Buğumu göklere savdım dillerin
Hayatı böyleye çektik kaygılar
Muradı almaya korktuk martılar!
Kimine kahrede durduk günlerin
Kimini çöllere yaktık yazgılar
Bunu mu sormaya gelmiş ufkuma?
Ümidi kalmaya artık yanmasam
Acımı almaya varmış hülyamın
Düşe ki ezgime uygun damlalar
Sudaki resmime vursun dalgalar
Zehiri köz gibi tutsam dökmesem
Seni ziyan ede sandım akmasam
Ola ki ben suya dalgın bakmasam
Ola ki ben suya yangın yakmasam
Sözüme saz çala dursun bestekâr
Acımı ben suya çaldım tövbekâr
Ömürü böyleye yaktık ey sular!
Şahamettin KuzucularKayıt Tarihi : 25.7.2008 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, adını ' ÖZLEŞİM ' ciler olarak ilan etmeye karar kılan topluluğumuzun,söylem,sanat,konu,şekil ve ölçü anlayışıyla yazılmıştır. Çalışma şeklini ve edebi anlayışını bu hafta içinde kamuoyuna duyracak olan topluluğumuz adına kamu oyuna saygılar sunarım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!