Ömrü Ağacımın Şiiri - İsmail Detseli

Ömrü Ağacımın
--------------------

Yaprakları sarardı düştü
Benim ömrü ağacımın
Dünya da tebdili şaştı
Benim ömrü ağacımın

Gençlikte eğrilip doğruldu
Tipide yaprağı savruldu
Yakan güneşle kavruldu
Benim ömrü ağacımın

Dal budağı hep kurudu
Etler kemikleri korudu
Yıllarca beyni yoruldu
Benim ömrü ağacımın

Gövdesi yuvalar yaptı
Yavrular çevresini sardı
Kuşlar yuvadan dağıldı
Yoruldu ömrü ağacımın

Yuvasına yabanlar girdi
Ak saçlara karlar yağdı
Bir gün Azrail canın aldı
Sesi kesildi ömrü ağacımın

Yirmisinde dil’i destan
Otuzunda bağ’u bostan
Kırkında haberli dosttan
Ellide çöktü ömrü ağacımın

Altmışında ekinini biçer
Yetmişinde derde düşer
Seksende dünyadan göçer
Doksanda uçar ömrü ağacımın

Ozan İsmail yol sonunda
Gönül yaşı sanki onunda
Hiç rahat durmaz kınında
Tükendi ömrü ağacımın

İsmail Detseli 24 Kasım 2010