Ömre veda bu son demlerime

Hep senimi düşüneceğim, şu yoksul aklımla
Bakışlarımın buluştuğu, her yerde...
Seni mi göreceğim...
Sanamı benzeteceğim geçip, gidenleri...
Sis, duman bu sokaklarda sen...
Hep senimi arayacağım, adı yok adreslerde...
Hüzün kokulu yağmurların altında...
Gözyaşlarına yenik düşmüş, güneşin dibinde...
Gök kuşağının O zift karası renklerinde...
Hep senimi düşüneceğim, yitik benliğimde
Sabahı zincirbozan'da vuran saatlerimde
Uykusuzluğa tutsak bu esaret koğuşumda...
Katran ağırlığı, mahkümiyet voltalarımda
Ayaklarıma taktığın prangalarla... Ben
Hep senimi adımlayacağım...
Hep senimi düşüneceğim, idam halkasını boynumda
Bu olup, bitenlerle, uçupta giden aklımdan...
Söyle hiçmi çıkmayacaksın...?
Hiç olmasa şu ölüm anımda can çekişlerimde...
Bırakıpta gitmeyecekmi beni hayalin...?
Yine mi sen? Benim bu son baharımda...
Ellerime dokunduğun O ilk günler...
Nefesime rehin koyduğun o ilk anlar...
Bütün ömrüme...
Hükmettiğin nice nice yıllar gibi...
Yine mi sen?
Şimdi de ipotekmi koyacaksın...
Ömre veda bu son demlerime.