Firkatin öldürmezdi
bilirdim ufalardı
aşkın ömre bedeldi
cümlenin sonuna nokta olurdum
belli ettiydi aşk bittiğini gülüşleriyle
sitemleriyle
yorulan aşktı biz değildik sevgili
herbi şeyiyle
ne hayal kalırdı ne bir umut
ne fotoğraf ne bir anı
hep virgül koyduğum oyaladığım sevdan
yine de ömre bedeldi
bitmesin istiyordum gidiyordu düşe kalka
bu cümlenin sonunu kim değiştirebilirdi
biz izin vermeseydik
kim dillendirirdi
aşkın gözü vardı görmezdi
kulağı vardı işitmez
basbayağı sağırdı
bağırdığımı hıçkırıklarımı duyar sanırdım
çıkmuyormuş sesim boğuluyormuş düşüyormuş içime
geceleri ağlayıp gündüz gülerken gözlerimde
gözyaşlarımın buğusu
görmememe sebepmiş
halâ buralarda mısın dedim aşka
virgüllerle biteviye uzattığım
bitirmeye kıyamadığım sevdan
ömre bedelmiş
firkatin öldürmezdi
bilirdim ufalardı
sonunda kara kapkara bir nokta kalırdım
mürekkebinin her damlasında
farzet ki gözyaşlarım dinmeyen o göz yaşımdı
zalim kaleminin ucunda
çaresiz oldum
sonunda istediğin o kara nokta oldum
gözün aydın sevgili
aşkın yine de ömre bedeldi
böyleydi işte acısıyla tatlısıyla
yine de en güzel vakitti aşk
gözün aydın bitti işte
nokta olup bitirdim
son noktayı ben koydum
sen beni tanımadın
öyle bir cümleydim ki ben
bin hikâyeye bedeldim
ve senin de
ömre bedelmiş sevdan
8/Kasım/2011/Salı/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 8.11.2011 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçimin içindeki kuyusuna atıp ta biriktirdiğim gözyaşımın her damlası, belki gelen geçen yolculara çöllerde kalmış susuzlara, aşkın hummasıyla yanmış yakılmışlara bir nebze su olur susuz kalmış çatlamış dudaklarına. Bu öyle bir damla su ki inan sevgili içinde aşkın iksiri var sen bilmesen de...
Yıkılan o görkemli yapının temelinden dışarıya taşan seste ,önceki zamanları bulamamanın hüznü ile onu yürekte yaşatmanın itirafları iç içeydi.
Bulunulan an, yitirilen bir baharla dondurucu kışlara koşmaktaydı sanki.
Kutluyorum Efendim.
Mutlu Bayramlar.
Erdemle.Selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (1)