Ömr-ü Ziyan Şiiri - Murat Aybirdi

Dil-i bimâr, ömr-ü ziyâna ağla
Her dem o zülf-ü perişâna ağla

Gül gitti, yok neşesi şu bülbülün
Gün bitti, o şeb-i hicrâna ağla

Gamhanedir dünya, çilesi bitmez
Geri gelmez eski zamana ağla

Leb-i gonca, dönüp bakmaz gülzara
Gül için tutuşan bağbana ağla

Ey gönül, sevda yük değildir sana
Sevdayı yok sayan canana ağla

Nar-ı firak, yaralar açtı canda
Cana can katmayan dermana ağla

Diyarı- ı gurbette o gamze-i nur
Kadir bilmez asi sultana ağla

Artık bahar, eski bir hatıradır
Ufukta sararan hazana ağla

Gönül bahçesi tarumardır şimdi
Kabuk bağlamayan yarana ağla

Düşerse mestane gözler aklına
Elemli dide-i giryana ağla

Derd-i aşkı gayrısına söyleme
Kandığın bu kadar yalana ağla

Çökmüş üstüne kahrı bağ-ı dehrin
Geçemediğin imtihana ağla

Ey Murat, yele verdin koca ömrü
Musallada biten devrana ağla