Ömr-ü masalım Şiiri - Tanel Canayak

Ufaralar kalınca tarlalarda
çuf çuf katarların ardından
havlardı kangal
kocaman
gece hasılı burnundan
solurdu keskin ayazı..

Ümmügülsümün
çul çaput bebeği
gülüşürdü belli belirsiz
daim yalnızlığıyla..

Çoban kambur Kadri
asar kavalını
yaşlı cevize
bir o kadar zamanı ermiş
iki silindir otuz beygir
takatsız magirus
oflaya puflaya
toz duman
öksürtüler hırıltılarla
tırmanırdı boz bayırı..

Ayşagül düşünür
meçhul günlerini
ummanda heyhularıyla..

Kabarırdı nedense
hep bu günlerimde
göğüslerim..

bırakılıverdin çün
kucağıma

geldin
hoş geldin sefa geldin
bebeğim...

kuzum birtanem kızım
sebeb-i yaşamım

Ölsem gam yemem yani
ölüm gayrı biricik dostum
düştüm ya usuna
sevdin belki şuncacık..

hercai mor menekşenin
ilk sabahı
son akşamı olmayı
becerebildiysem eğer
inkara gelmez
sevdin beni şuncacık..

Bak
gün olmakta
yeşile yüz tutmuş
bahar türküleri mırıldanan
dağların arkasında..

Birtanem kuzum kızım
ömr-ü masalım...