Omerta Şiiri - Öznur Gizem Yüksel

Ağızdan çıkan her bir kelime vuruyor tene.
Ya bir çuvaldız oluyor dudaktan dökülen
ya da ipeğe dönüşür her harf içi ürperten
Konuştuğun karşındakinin anladığı kadardır derler.
Her cümleye girdiği kulak yükler anlamı...
Peki ya suskunluk...?
Bunun anlamını kimden sormalı,nasıl anlatmalı...?
Susarsın korkak anarlar,
Susarsın beceriksiz olursun,
Susarsın ruhsuz derler...
Susarsın kalender sanırlar,
Susarsın yok sayarlar...
Oysa bilmez suskunluğun anlattıklarını her kişi
Anlaşılmaz saklanan her cümlenin belkide bir hayat taşıdığı
Bilmez kalbini konuşturmayan bu yasayı...

Sustuklarımdır canı yakan,sustuklarım akla ziyan...
Kelimeler silahım,sessizliğim intiharım olur, bilmezler...
Konuşursam güneş saklanır doğumundan
Konuşursam yıldızlar intihar eder bir biri ardından
Sevda utanır taşıdığı manadan...

Yüreğimin diline dolanan tümcelerim
Suskunluğun çığlığıyla bölünen gecelerim var benim
Gülümse görevi vermişse de dudağıma beynim
Sesimin amiri kırılan kalbim..