Seni senle yaşamak vardı şimdi,
Bir tebessüm aramak gözlerinde,
İsyan etmeden yaşamak,
Sevebilmek tüm insanları,
Ahh...
Hep üç nokta oldu sen gittin gideli cümlelerimin sonu,
Cansın sen sevdasın bir ömürsün yaşanmalık bir ömür sevmelik,
Cansın sen en büyük aşksın delice tutulmalık,
Cansın sen en büyük yangınsın, alev alev yanmalık içinde cayır cayır gözlerinde,
Cansın sen sevdasın sen herşeyimsin sen...
Sen... sen ellerimin olmasanda yüreğiminsin en derin,
Bakamasam da yüzüne aynadaki tatlı tebessümümsün,
Güneş ağırırken kızıl kızıl,
Sönmüş bir ocak,
Közlenmiş bir alev,
Ufukta gözü yaşlı bir anne,
Feryat figan heceleri,
Oğul der için için,
görmesin artık dünya gözlerim
ne bir leylam olsun nede sevenim
kalmasın beni yaratandan başka bilenim
kalmasın üzenim kalmasın görenim
toprak olsun yeter
yeter ebediyete ulaşsın bedenim..
Kalıplaşmış yalnızlıgımı bırakırken tozlu raflarda,
pencerelerim açılı verdi seninle daha bir sonsuzluğa
Ve güneş seninle daha bir sıcakken umutlu günlerde
Sonbahar çiçekleri dökerken yapraklarını hüzünlere
seninle elveda dedim bütün kederlere.
Biraz hüzün şimdi,
Az şekerli,
Acısı bol...
Bazen yannak mum ışığında,
Bazen üşümek nefesinle,
Dönüp gitmek ardına bakmadan,
Ölüm düşmüş avuçlarıma
Omuzlarımda bir sensizligin
Bir karakışın inleten çaresizligi,
Ölüm gelir aklıma düşünürken sonsuzlugu,
Sen gelirsin aklıma düşünürken baharı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!