Bakardım karanlık gecelerime hep seni aradım
Ama yanılmışım
Gündüzlerimde hep aydınlık düşüncelerimde seni buldum
Umutsuzluğa kapılmadım
Yaşamım senin elinde
Çıktım dışarı gecenin o karanlık ayazında
Üşümüyorum gözlerim yaşla dolu
Sokaklar bomboştu
Duvarlar da yazılanlar sisteme isyan ediyordu
Ellerim ceplerimde bomboş
Düşünüyorum bu sefer yine ne yaptım
O kadar koştum ki çok yoruldum
Tam yakaladım derken
Avucumun içinde yoktun
Sen bir kelebektin
Öyle bir duygu ki bu, öyle bir düşünce
Yaşamıyordum sanki daha önce
Mutluluktan uçar gibiyim
Seviyorum işte
Gözlerimi kapatınca sen varsın
Kederim büyüyor içimde
Acı çekiyorum gün geçtikçe
Umurunda değilimdir belki
Sevdiğimi söylemeseydim keşke
Hiç mi bozulmayacak düzenim
Artık bilmediğim bir vatanın
Karşı durduğum bir düzenin içinde
Yaşamaya mahkum edildim
Bilinmezlikler içinde
Yabancılaşan ülkemin peşinde
Deniz kenarında bir yerdeyim
Hava soğuk içim yanıyor erimekteyim
Üstüm başım yırtık öyle dinlenmekteyim
Benim sevdam gibi dalgalı denizi izlemekteyim
Şu kısacık ömrümde tek seni sevdim
Okuduğum birkaç sayfada anladım dengemi
Birkaç sayfaya feda etmem gerekirdi kendimi
Sorunlarımız alt üst etti bizi
Ruhumuzu şeytana sattık belki
Mücadele nedir unuttuk
Dağlar beni çağırıyor bense seni
Özgürlük bizi, bizi çağırıyor
Ses ver kulak ver duymamazlıktan gelme
Tamam! vazgeçtim dağlardan özgür olmaktan
Esir düştüm bari izin ver kanuşam
Kan kaybediyorum
Gücüm kalmadı
Seni düşünüyorum
Bir an için benimle olduğunu düşünsem
Kendime geleceğim
yüreğinize sağlık sevdalarınızın bitmemesi dileğiyle...