Ağladı gök, dağ, deniz hayat ağladı
Sevdiğimin sözleri yüreğimi dağladı
Geldi ayrılık vakti dedi hicran geldi
Bir kurşun gibi sözleri sinemi deldi
Bir gülizar-ı gonca femin sohbeti
Deldi bağrımı, aklımı firar eyledi
Şem ü pervane misali hasreti
Yaktı gönlümü ateş-i ennar eyledi
Hançer-i elmas-ı gamzen yaraladı
Sırr-ı mabed-i aşk kapısını araladı
Gittin,
Gülüşün gitti,
Yaşanılan bitti,
Yaşanılan ve yaşanacak ne varsa sırtına yükledin ve gittin
Onca yükü kaldırmak ağır olsa da gittin
Hep böyle başlardı bütün ayrılıklar
“Sen bu şiiri okurken…” ben
Terk edilmiş harap viranelerde olacağım.
Geride kalacak yaşayamadığımız pişmanlıklar
Her an sensizliğe isyan edip çıldıracağım…
Ölmek için çok erken yaşamak için geç
İki dağın arasında arafta gönlüm
Koparma ipliği arzuladığın hayatı seç
Bütün perdelerini araladı ömrüm...
Güneş ışığında gizli bir nursun
Baktıkça ruhuma dolan huzursun
Ya ben aşka geç kalıyordum
Ya da aşk bana geç.
Mevsiminden sonra açan bir gül gibi yüreğim.
Ömrünün uzun olamayacağını bile bile
Büyük bir inatla açan çiçeğim.
Bütün söylenmişliklerin,yaşanmışlıkların dışındaydı bu.
Kahvenin gizli tonlarında bir yalnızlık
Sanma bu bir terk ediş ne de bıkkınlık
Benimkisi kimseye değil kendime kızgınlık
Şapkayı önüme koyma zamanı şimdi
Ben ne bir duyguyum ne de duygusuzum
Biraz alçak gönüllü bazen huysuzum
Zaman nasıl da değiştiriyor insanları
Kime baksam senden bir parça görüyorum
Kiminin gözleri sen kiminin saçları
Nereye baksam hep seni görüyorum
Bakışların nasıl da değiştiriyor manzaraları
Gözlerinle sunduysan bade-i aşkı
Neyleyim ya Rab tac ile tahtı
Viran olsa da gönlümün bahtı
Doldur name-i zehri yavaş yavaş
Bir küçük yusuftum kör kuyularda
Şem-i pervane oldum kuytularda
Yalnızlık içinde asılı durur hüzün
Bir ateş misali tenimi daglayan
Beni benden alan değil mi yüzün
Serseri bir ruh gibi rüzgâra vuran
Zaman Göğe astığım hayallerimin celladı
Zaman aynaya baktıgm yuzumun feryadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!