Ömer Yağmurcu Şiirleri - Şair Ömer Yağmurcu

Direksiyonum kırılmış hayat yarışında
Cenk ettim kendimle nedir bu ahvalim
Tutmuyor yorgun ellerim
Buz kesiyor zıpkın bedenim
Ürperiyor solgun kaderim

Sahi nereye gitti eliyle kuş yapanlar?
Yoksa yaptıkları kuşla uçup gittiler mi?
Nerede kirlenmemiş saf duygularım?
Evet onu da söküp aldılar içimden
Samimiyetsizliğin girdabında savunmasız
Yürürüm ben gecenin loş ışığında umarsız...

Geçti ve bitti artık dostlar her saniyesi kahreden anlar
Kaybolmuştum boşluklarda ve sanmayın ki kahreden anlar
Tutulmazmış mazide kalan acı yasları
Söküp attım tırnaklarımla yüreğimde kalan son pasları

Tatile gönderdim vicdanımı bir müddet

Sesler var beynimin labirentinde
Fısıltılar paranoyamı tetikliyor
Uçurumdan hallice aklım kendini yokluyor
Bastırıyorum şeytan vesveselerini dipsiz derinlere
Kurtuluşu yok yaşar mıyım böyle benden 2 tane ben'le

Aldım elime ateşten kırık kalemi
Yazıyorum yine kor kederimi
Bakışlarım bıçkın bir delikanlı
İçim ondan çok daha farklı

Bulutların içinden hüzün yağıyor gönlüme

Asıyorum yorgun ceketimi bir kenara
Üzerinde tüm şehrin pisliğini görüyorum
Zor bir savaşın içinde olduğumu söylüyor
Ve bana acıyarak bakıyor...

Umutlarımın üstüne kar taneleri damlıyor