Yüzünü görmediğim güzel insanın
Yüreği denizlerden ummandır
Yusuf'çuk kuşu gibi şen şakrak
Kalbi yunuslara limandır
Yüzünü görmediğim güzel insanın
“Uzak şehrin güzel insanına”
Hüzün deryasında dolaşsa yüreğin
Kapat gözlerini
Bir yangın misali yanar aşk denizlerim.
Ve devrilir üstüme yola çıkan son gemi.
O an bir martı arar mavilikte gözlerim.
Beden suya süzülür güneş alır gölgemi.
Bu akşam yine hüzün çöktü geceme
Efkarlandım hiç çare bulmadım derdime
Süzüldü dertli dertli göz yaşlarım
Eyvahladım ve ağladım
Yalnızlığıma boşe geçen gençliğime
Sadece sevdim
Ilk defa adam gibi riyasiz cikarsiz
Sadece sevdim
Ama sevmede kaldım
Yanında olmadım
Sarilmadim sıkı sıkı
Başladım sabaha
Geceden kalma
Islanmış gözlerim var
Sahibinden satilik
Az ıslanmış
Tebessümü bilen gözler
Sen ağlama meleğim
Sen ağlarsan
Saklanır kirpiklerin arkasına gözler
Ve
Tebessümler terk eder yüzleri
Sen ağlarsan gülüm
Aşk ile yanan yüreğimi
Serinletirim Yerebatan sarnıcında
Ve
Demlerim ruhumu
Sessizliğinde
Bu akşam yine yoksunuz
Dolaşıyorum karanlığın hakim olduğu sokaklarda
Ellerim cebimde boynum bükük
Ağzımda ise
Süngerine kadar yanmış bir sigara
Sensiz geçen yedinci yılımdayım
Sensiz geçen yedi asır
Özledim seni can
Hemde hiç istemediğin kadar
Özledim gülüşünü kokunu özledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!