Dudaklarım ıslanıyor,
Gözlerimle buğulu buğulu etrafa bakıyorum! ..
Kuru bir dal parçası kadar sert kalbimle,
Azgın bir dalga gibi hırçın düşüncelerimle,
Seni arıyorum…
Ama nafile!
Yorgunum artık, yorgun insanları göremekten,
Bıktım artık, yorgun insanların yorgunluğunu duymaktan.
Mutluyum artık, yorgun insanların yaşayışından
Huzurluyum artık, yorgun insanların kabullenişinden? ...
Dün saksıma bir sardunya ektim!
Kıskandım, ektiğim sardunyayı;
Ve ona bakarak;
Ne Mutlusun! Yerini buldun,
Şimdi sana ben bir can suyu vereyim,
Ne ala! ...
Bitti demek, durmaksa;
Ben durmuyorum!
Durmak demek, kaçmaksa;
Ben kaçmıyorum!
Sevmek demek, yaşamaksa;
Ben yaşıyorum…
Neden diye sorduğumda kendi kendime,
Çünkü diye başlardım,
Amaçsız bir duygu içinde!
Sorucuklarımla saklambaç oynardım,
İşin tuhaf tarafı,
Hep bendim ebe…
Hasretin bitişidir, seni sevmek…
Gülümsemenin başlangıcıdır,
Seni sevebiliyorum diye bilmek!
Hasreti hep yaşadım,
Gülümsemeyi hep unuttum! ..
Özlemek, sevmek, ayrılmak...
Bu üç dünya kavramı ile tanışmak zorunda kaldım,
Bu kısacık zaman diliminde,
Bazen düşündüm, bazen hayal ettim.
Bazen üzüldüm! ... Bazen de sitem ettim.
Hep sonunda kendimi avuttum,
Namluya sürülmüş bir kurşun misali,
Hedefime kitlendim,
Vurmak için zaman kolluyorum!
Zamanı bekleyecek zamanım var mı?
Evet var…
Çünkü yaşıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!