Aklın gönle hükme geçmez
Gönül sevdiğine fedai olur
İç çeker sevdayı hüzne vurur
Dile gelse de cümleleri
Geme vurup yüreğine hapsolur
Gönül bahçemin yegane gülü,
Yüreğinin cennetinde yer verdin,
Sahralaşmış yüreğime bir damla yağmur.
Nergis, yasemin oldun cennetime,
Coştu gönül bahçem büyülü ninnilerin ile.
Alemlere rahmeti düşündüm
Sen gözlerinde sonsuz mavilikler barındıran
Geceleri her gün hasretine gebe bırakan,
Sen rüyalarıma huzur veren yanım
Bir sabah sessizce yüreğime aktığında
Fark ettim bu tendeki yalnız yaşayan ölüyü,
Hatıraların ince kar tanesi gibi
Semadan süzülür gözlerime
Bir küçücük damla olur
Akı verir pınarlarından
Hatıralarını,
Derdine düşüp bitap olduğum
Kime dalgınsın, böyle dertli
Hayyam der ki;
"Derdimin dermanı kendi derdinde
Hekim hasta olunca kime gitmeli?"
Rüzgarda savrulan yaprak misaliyim
Gecenin hiçbir vaktini dinlemez şiirlerim
Duygularım kasırgaya vurdu mu ne zaman dinler ne de mekan
Akar öylece dile gelir kaleme dökülür
Seni, beni anlatır belki,
Belki de keşkekler içindeki sonsuz pişmanlıkları
Ya da kaderi tersine çevirecek mutlulukları
“Bir başkasına bağlı düşler kurmaktan ne zaman vaz geçeceğim Matilda?
Ne zaman varacağım beklentisiz ilişkilerin huzuruna?
Mutluluklarım hep başkasının vicdanına emanet.
Yazık!”
Kendi merhametimizdi cesareti veren hâlbuki Matilda,
Bilemezdik arsız yalanlar ardındaki gerçek maskeyi
Ey ruhuma huşu veren mavilik
Ruhumun çölüne yağmur ol yağ
Ey ruhuma güzellik bahşeden
Mutluluğum, sabah güneşim, ilk gülüşüm
Mest-u harap, viran eyler güzelliğin
Bir kıvılcım ol tutuşsun tüm bedenim
Yürürüm tenhasında sokakların.
Ay görünmez,
Geceme aydınlık olur
Aşkı aleminden doğan ışığın.
Nicedir gözlerim
Ölmek var şimdi ölmek...
Gitmek var, her şeyi geride bırakıp
Huzuru bulmak ölümün kollarında
Ölmek ve acıları sırtlayıp gitmek
Fani hesap kalırmış mahşere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!