Artık aradığım ziya aşiyan değil kimsesiz bir karanlık
Bir sessiz nidayım doğmamış bir gün için güneşim
Nadim bir keşişim, ben kısa boylu bir kavak
Yüzme bilmesem de beni okyanusun ortasında bırak
Bu öyle bir keşiştir ki yoktur dini imanı
Kapkaranlık bir yerdeyim neyle huzur bulur bu kalp ancak
Herkesten gerideyim sanki yerim yurdum yokmuşçasına yatacak
Keyfimdeyim, şu vakitler günahtan çatlayacak
Yalnızlığımın bekaretini istiyor gibi kafamdaki alçak
Ne keyfim kaldı ne keder ne sapacak bir yol ne de gözüm
Seviyorum yalnızlığı, seviyorum seni, seni kendi kendime sevmeyi
Ben göze almışken gitmeyi, karşıma çıkma sevgili
Sonum belli bertaraf, benliğime paha biçen sarraf
O sen misin hayat, seni anlatmaya yeter bir harf
Gözün gördüğü bulanık ateş, uzaklarda ve acısız
Belki muhayyel hatırladığım hilkat
Gözümü korkutuyor yaşadığım hakikat
Efkardan müzdarip ruhum istitrat
Benim nidam inkisârı hayâl
Alma hakikat hakkımı elimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!